Euhm... wow?!
Door: Miriam
Blijf op de hoogte en volg Miriam
15 Maart 2011 | India, Mysore
Hallo allemaal!
Hier zit ik dan in India in een internetcafe, in een hokje van 1x1m tegen een ienieminie beeldschermpje aangeplakt en met een toetsenbord waarvan de helft van de knopjes het niet meer doet (niet letten op spelfouten dus ;) ). Dit is de erste keer dat ik internet heb dus veeeeeel te vertellen:
De reis hier naartoe verliep erg soepel. Alles ging op tijd, we kregen lekker eten in het vliegtuig en ondanks dat het vanuit frankfurt nog 9 uur vliegen was ging het redelijk snel (wat zeker niet aan de enorm slechte films heeft gelegen die we te zien kregen ;) ).
Toen wij om 1.30 locale tijd (du ca 9 uur s avonds bij jullie) op het vliegveld aankwamen moesten wij helaas erg lang wachten tot onze bagage er eindelijk was. Toen we het vliegveld uit gingen moesten wij no langs de douane waar we een formuliertje meoesten latn zien (over of wij plantelijke materialen of iets dergeklijks mee hadden). zij wilden toen eerst iets zien dat i kmee haad dus ik begon mij tas open te maken. toen kwm er een andere menneer bij en die vroeg aan de eerste wat er was en keek naar mijn paspoort. ik stopte even met mijn tas te openen omdat ik wilde weten wat ie aan e tdoe was en was even bang dt het niet goed was ofzo. maar toen vroeg hij 'from netherlands?" ik:"ja" hij:"amsterdam?" "jyes" toen wees hij naar mijn namen en vroeg "how do you pronounce your name?" hahaha. Dus ik zei mijn volle naam en zij herhaalden hem allebei. Vooral "fancijna vonden zij erg interessant!" hhaaha. na deze eerste logopedische actie hoefde ik mijn tas niet verder open te doen en mocht ik gewoon doorlopen. haha.
Toen wij het vliegveld uit liepen stond prof. nataraja (de directeur van het institute of speech and hearing) al op ons te wachten. hij liet 2 andere mannen de bagage pakken en zette ons in de auto.
we rden naar het hotel dat wij hadden geoekt. doordat het al donker was konden we helaas niet zo veel zien en het verkeer was ook niet zo f\dramatisch maar het was wel duidelij te zien dat hier dus echt tentjes lags de snelweg staan waar een familie in slaapt en daarnaast staan dan wee \r grote villas. heel gek. en het verekeer is gewwooon rmmelig. haha.
om 3.15 kwamen we eindelijk in het hotel aan en dachen snel te gaan slapen aangezien prof. nataraja om 8 uur weer verder wilde richting mysore, de eindbestemming. helaas moesten we eerst allemaal en hoop formulieren invullen voordat we onze kamer op mochten. maar uiteindelik gingen we om 4 uur eindelijk slapen.
De volgende ochtend gingen we ontbijten met de prof (die hier trouwens alleen maa r"sir" wordt genoemd, waardoor uitgedrukt wordt dat hij heel hoog staat en belangrijk is). hij bestelde ontbijt voor ons: heeeeeeeeeeeeeeeeeel anders dan wat wij in nedeland/duitsland eten! Hier bestaat een tz\ypisch ontbijt o.a. uit "idli" (een soort van pannenkoekje, dat gemaakt is van fijne rijst en dan gestoomd wordt en zo smaakt het ook), kara bath (een soort van griesmeel bolletje dat ziet is, met noten en rozijnen. je hebt er ook een andere variant van di pittig is), een soort van gefituurd rijsringetje waarvan ik de naam even niet weet en andere dingen. iig is alles warm en kruidig/pittig en veeeel!
Het middag en avond eten is ook heel veel en ook allemal warm en kruidig/pittig.
De prof heeft ons op zodnag na d 3 uur rit van bangalore naar mysore de hele dag elke keer opgehaald en mee uit een geomen zodat we wat eten eleren kennnen en nie tmeteen te pittig eten. tot nu toe ook nog geen problemen met de maag gehad. :)
Op maandag werden wij opgehaald door Deepthi, een van de docenten (ergens eind twintig aar oud ongeveer). Wj gingen met de college bus (ziet er een beetje uit ale een amerikaanse schoolbus) met andere studenten van JSS Uni. naar een school wsaar zij net allemaal kinderen hadden gescreend en nu behandelingen gaven aan de kinderen die dat nodig hadden. Hier hbebben de logostudente n altijd een halve dag "posting" waarbij zij dus stage lopen op verschillende plaatsen en en halve dag les op de universieit. Er zitten dan dus om een zon kind van die school (bijvooreeld) 4 studenten: 1 eerstejaars, die opbserveerd, 1 tweedejaars die observeerd, 1 derdejaaars, die observeerd en een beetje helpt, een 4e jaars, die de behndeling uitvoerd.
op diee school mochten we hallo zeggen in alle klassen. DE kindjes vonden dat erg leuk! sowieso kijkt iedreen je hier aan en lacht naar je en zegt da tje zo mooi bent. hahaah. heeel grappig.
de kinderen in de kassen stonden allemaal voor ons op en zeiden in koor "good mornigng". hihi.
In een klas zagen we wel dat eenleraar d kindere met een stok mepte als ze iets niet goed deen... heel vereemd voor ons natuurlijk..
Daarna gingen we naar de univeristeit om nog eens met de prof te praten. hij zei dat hij van lan is om ns zo vee l mogelijk te laten zien. ook in andere delen an het land. en hij wilde gaag dat we verhuizen, waar we heel blij mee waren. nu slapen we namelij kin het "international guesthouse" op e camopus maar de campus is enorm groot en bestaat voor een groot eel ook gewoon it velden en bomen met af en toe een faculteitsgebouw. we slapen dus een beetje afgeleen en er is dar ook bijna nieman anders. daarnaast slapn we et zn 3en in 1 tweeperssoonsbed. ook niet erg fijn elemaal ij deze hitte. we hebben wel een europese badkamer (een indische badkamer bestaat uit een gat in de grond als wc en een emmer water en e hand als wcpapier en een emmer water met een baje om te "douchen"). Voor de mensen hier is onze kamer erg luxe voor ons is hij best vies. haahah. maar dat is helemaal niet erg want daar ware nwe natuurlijkop vooorbereid.
nu gaan wij een kamer huren in ee huis waar meerdere studenten wonen. voor 3000 ruppe per persooon, per mand (1 euro is ca 63 rupee, kost dus geen drol haah). dat swel kleiner. mar wel midden in de stad en dus dichter bij alles.
Vrouwen moeten hier trouens (in het zuiden van india, in het noorden blijkt dat anders te zijn) om 8uur naar binnen. en dan bedoel ik alle vrouwen, niet alleen studenten. om half 9 lopen dus echtbijna aleen nog mannen op straat.
vandaag zijn wij in een centrum geweest voor kinderen met cerebrale parese. ENORM leuk!! daarna waren we ook nog even op een speciale basisschool war ik een behandeling heb gezin van een kind met down syndroom en 2 hearingimpaired meisjes (kom even iet op ehet nl woord ;) ).
Dat as ook heeeel leuk! ik ga hier de volgende x meer over schrijven want ik moet nu helaas gan. het wrort al laat en onze riverkiksha die de prf voor vandag voorons heeft geregeld wacht buiten. hahaa.
Ze zijn hier erg zorgzaam! de prof wil dat we het zo goed en leukmogelij kheben dusda tis erg fijn!
De volgende keer verel ik wat eer over wat ik allemaal al heb gezien!!
MIs jullie!!!
xxx
Hier zit ik dan in India in een internetcafe, in een hokje van 1x1m tegen een ienieminie beeldschermpje aangeplakt en met een toetsenbord waarvan de helft van de knopjes het niet meer doet (niet letten op spelfouten dus ;) ). Dit is de erste keer dat ik internet heb dus veeeeeel te vertellen:
De reis hier naartoe verliep erg soepel. Alles ging op tijd, we kregen lekker eten in het vliegtuig en ondanks dat het vanuit frankfurt nog 9 uur vliegen was ging het redelijk snel (wat zeker niet aan de enorm slechte films heeft gelegen die we te zien kregen ;) ).
Toen wij om 1.30 locale tijd (du ca 9 uur s avonds bij jullie) op het vliegveld aankwamen moesten wij helaas erg lang wachten tot onze bagage er eindelijk was. Toen we het vliegveld uit gingen moesten wij no langs de douane waar we een formuliertje meoesten latn zien (over of wij plantelijke materialen of iets dergeklijks mee hadden). zij wilden toen eerst iets zien dat i kmee haad dus ik begon mij tas open te maken. toen kwm er een andere menneer bij en die vroeg aan de eerste wat er was en keek naar mijn paspoort. ik stopte even met mijn tas te openen omdat ik wilde weten wat ie aan e tdoe was en was even bang dt het niet goed was ofzo. maar toen vroeg hij 'from netherlands?" ik:"ja" hij:"amsterdam?" "jyes" toen wees hij naar mijn namen en vroeg "how do you pronounce your name?" hahaha. Dus ik zei mijn volle naam en zij herhaalden hem allebei. Vooral "fancijna vonden zij erg interessant!" hhaaha. na deze eerste logopedische actie hoefde ik mijn tas niet verder open te doen en mocht ik gewoon doorlopen. haha.
Toen wij het vliegveld uit liepen stond prof. nataraja (de directeur van het institute of speech and hearing) al op ons te wachten. hij liet 2 andere mannen de bagage pakken en zette ons in de auto.
we rden naar het hotel dat wij hadden geoekt. doordat het al donker was konden we helaas niet zo veel zien en het verkeer was ook niet zo f\dramatisch maar het was wel duidelij te zien dat hier dus echt tentjes lags de snelweg staan waar een familie in slaapt en daarnaast staan dan wee \r grote villas. heel gek. en het verekeer is gewwooon rmmelig. haha.
om 3.15 kwamen we eindelijk in het hotel aan en dachen snel te gaan slapen aangezien prof. nataraja om 8 uur weer verder wilde richting mysore, de eindbestemming. helaas moesten we eerst allemaal en hoop formulieren invullen voordat we onze kamer op mochten. maar uiteindelik gingen we om 4 uur eindelijk slapen.
De volgende ochtend gingen we ontbijten met de prof (die hier trouwens alleen maa r"sir" wordt genoemd, waardoor uitgedrukt wordt dat hij heel hoog staat en belangrijk is). hij bestelde ontbijt voor ons: heeeeeeeeeeeeeeeeeel anders dan wat wij in nedeland/duitsland eten! Hier bestaat een tz\ypisch ontbijt o.a. uit "idli" (een soort van pannenkoekje, dat gemaakt is van fijne rijst en dan gestoomd wordt en zo smaakt het ook), kara bath (een soort van griesmeel bolletje dat ziet is, met noten en rozijnen. je hebt er ook een andere variant van di pittig is), een soort van gefituurd rijsringetje waarvan ik de naam even niet weet en andere dingen. iig is alles warm en kruidig/pittig en veeeel!
Het middag en avond eten is ook heel veel en ook allemal warm en kruidig/pittig.
De prof heeft ons op zodnag na d 3 uur rit van bangalore naar mysore de hele dag elke keer opgehaald en mee uit een geomen zodat we wat eten eleren kennnen en nie tmeteen te pittig eten. tot nu toe ook nog geen problemen met de maag gehad. :)
Op maandag werden wij opgehaald door Deepthi, een van de docenten (ergens eind twintig aar oud ongeveer). Wj gingen met de college bus (ziet er een beetje uit ale een amerikaanse schoolbus) met andere studenten van JSS Uni. naar een school wsaar zij net allemaal kinderen hadden gescreend en nu behandelingen gaven aan de kinderen die dat nodig hadden. Hier hbebben de logostudente n altijd een halve dag "posting" waarbij zij dus stage lopen op verschillende plaatsen en en halve dag les op de universieit. Er zitten dan dus om een zon kind van die school (bijvooreeld) 4 studenten: 1 eerstejaars, die opbserveerd, 1 tweedejaars die observeerd, 1 derdejaaars, die observeerd en een beetje helpt, een 4e jaars, die de behndeling uitvoerd.
op diee school mochten we hallo zeggen in alle klassen. DE kindjes vonden dat erg leuk! sowieso kijkt iedreen je hier aan en lacht naar je en zegt da tje zo mooi bent. hahaah. heeel grappig.
de kinderen in de kassen stonden allemaal voor ons op en zeiden in koor "good mornigng". hihi.
In een klas zagen we wel dat eenleraar d kindere met een stok mepte als ze iets niet goed deen... heel vereemd voor ons natuurlijk..
Daarna gingen we naar de univeristeit om nog eens met de prof te praten. hij zei dat hij van lan is om ns zo vee l mogelijk te laten zien. ook in andere delen an het land. en hij wilde gaag dat we verhuizen, waar we heel blij mee waren. nu slapen we namelij kin het "international guesthouse" op e camopus maar de campus is enorm groot en bestaat voor een groot eel ook gewoon it velden en bomen met af en toe een faculteitsgebouw. we slapen dus een beetje afgeleen en er is dar ook bijna nieman anders. daarnaast slapn we et zn 3en in 1 tweeperssoonsbed. ook niet erg fijn elemaal ij deze hitte. we hebben wel een europese badkamer (een indische badkamer bestaat uit een gat in de grond als wc en een emmer water en e hand als wcpapier en een emmer water met een baje om te "douchen"). Voor de mensen hier is onze kamer erg luxe voor ons is hij best vies. haahah. maar dat is helemaal niet erg want daar ware nwe natuurlijkop vooorbereid.
nu gaan wij een kamer huren in ee huis waar meerdere studenten wonen. voor 3000 ruppe per persooon, per mand (1 euro is ca 63 rupee, kost dus geen drol haah). dat swel kleiner. mar wel midden in de stad en dus dichter bij alles.
Vrouwen moeten hier trouens (in het zuiden van india, in het noorden blijkt dat anders te zijn) om 8uur naar binnen. en dan bedoel ik alle vrouwen, niet alleen studenten. om half 9 lopen dus echtbijna aleen nog mannen op straat.
vandaag zijn wij in een centrum geweest voor kinderen met cerebrale parese. ENORM leuk!! daarna waren we ook nog even op een speciale basisschool war ik een behandeling heb gezin van een kind met down syndroom en 2 hearingimpaired meisjes (kom even iet op ehet nl woord ;) ).
Dat as ook heeeel leuk! ik ga hier de volgende x meer over schrijven want ik moet nu helaas gan. het wrort al laat en onze riverkiksha die de prf voor vandag voorons heeft geregeld wacht buiten. hahaa.
Ze zijn hier erg zorgzaam! de prof wil dat we het zo goed en leukmogelij kheben dusda tis erg fijn!
De volgende keer verel ik wat eer over wat ik allemaal al heb gezien!!
MIs jullie!!!
xxx
-
15 Maart 2011 - 14:09
Moeder Van Nadya:
Echt leuk om jullie verhalen te lezen. Ieder schrijft toch weer op zijn eigen manier. Zo te horen hebben jullie het super!!! Blijf genieten, ook met elkaar!! groetjes!! -
15 Maart 2011 - 14:27
Sabine:
Super leuk om je eerste verhaal te lezen.. Je hebt in een korte tijd alweer veel meegemaakt! :) Ben erg benieuwd naar je volgende verhalen.. Mis je nu al hoor, maar het zonnetje begint te schijnen, dus dan gaat ook hier de tijd sneller, haha! We houden contact. Dikke kuskus -
15 Maart 2011 - 15:23
Lotte:
Zo zo... Je hebt er alweer een heel avontuur op zitten en je bent pas net begonnen... Ik ben benieuwd hoe je de logopedie daar gaat vinden... waarschijnlijk heel anders dan hier!!
Ik wacht met plezier op je volgende verslag!!.. haha Kus!! -
15 Maart 2011 - 17:26
Oma En Opa Jonkers:
Fijn om je eerste verslag te lezen, nou ja lezen: het lijkt meer op puzzelen. Goed dat jullie zo verwend worden door de prof. We zijn benieuwd hoe het verder allemaal zal gaan, maar dat horen we nog wel. Doe je best en geniet er van ! -
15 Maart 2011 - 21:13
Luus:
wat leuk allemaal miriam. Echt even leuk om te lezen we worden allemaal jaloers volgens mij... maar veel plezier nog en ik kan niet wachten tot het volgende verhaal..
liefs luus -
15 Maart 2011 - 21:34
Mama Von Miriam:
Spannend! So kurz weg schon so viel erlebt. Wünsche euch echt eine schöne Zeit. Schon jetzt Dank an den Prof., dass er sich so um euch kümmert.
Wir vermissen dich! Dicke Umarmung und Kuss!! -
16 Maart 2011 - 13:49
Anita:
eindelijk tijd om je verslag te lezen mnaar wel haal leuk hoor!! Wat een avontuur. Er zit al veel indiaas doorheen he of was het slecht nederlands(haha) Schoondochtertje, ik wacht op je volgende verslag hoor!!!
-
16 Maart 2011 - 21:59
Else.dehaan@hu.nl:
Lekker toetsenbordje was dat zeker! Geweldig om je eerste ervaringen te lezen en te horen dat je het naar je zin hebt. Ik ben benieuwd wat jullie allemaal gaan beleven. Dat het overweldigend is, is duidelijk.
Geniet ervan en we houden contact!
De cadeau's voor prof. Natarja zijn onderweg.
Else
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
