Fatsoenlijk toetsenbord, jeeeej! ;)

Hellooooo!

We waren vandaag al vroeg klaar dus even de tijd gehad om naar het internetafe te lopen. Heb gezorgd dat ik deze keer een computer met een fatsoenlijk toetsenbord heb zodat het voor mij makkelijker schrijven en voor jullie wat makkelijker lezen is. ;)

Zoals ik al had verteld heeft "sir" (de prof) ons de eerste dag overal mee naartoe genomen om te eten zodat we niet te pittig eten enzo. Iedereen hier is sowieso erg zorgzaam voor onze maag omdat zij hier ook wel weten dat een europees maagje hun eten niet altijd goed kan hebben. ;) Maar tot nu toe nog geen last gehad van montezoemas revenge (hoe schrijf je dat in het nederlands?!)!
Het eten hier is enorm lekker maar natuurlijk totaal anders dan bij ons maar dat had ik gedeeltelijk al gezegd. Ze frituren hier echt bijna alles!! Als je denkt dat ze in nederland veel frituren, dan moet je het hier eens zien! haha.
Wat ik echt enorm leuk vind is het eten met je handen! Zoooo leuk! En je eet natuurlijk alleen met rechts omdat links je "vieze" hand is (daarmee maak je je kont schoon). Dus terwijl wij leren om beide handen naast het bord neer te leggen ligt hier de linker hand altijd onder de tafel. Na het eten krijg je altijd een soort van muisjes (dus de witte muisjes, die wij op beschuit eten). Daar hoor je dan een tijd op te kauwen voor een frisse smaak en het moet goed zijn voor de vertering. Ook krijg je hier vor het eten water maar dat hoor je niet te drinken tot je helemaal klaar bent met eten. Dit, zo werd ons verteld, omdat je dan geen ruimte in je maag "verspilt" en omdat je dan dat water als "laagje" bovenop het eten gooit, wat goed moet zijn. Aan dat watergebeuren houd ik mij meestal niet (en dat is ook niet erg) want ik ben gewoon gewend om te drinken tijdens het eten dus dat doe ik ook gewoon. Het eten en dingen aangeven met rechts is wel iets waar ik me echt heel erg aan probeer te houden want als je dat niet doet zie je mensen soms wel raar kijken.
Vanaf dinsdag werden wij 's ochtends elke keer oipgehaald door een van de docenten van de Uni. Hij nam ons dan mee naar "Sneha Kiran, Mysore spastic society", een NGO (non governemntal organization) waar kinderen met voornamelijk cerebrale parese gratis behandeld worden.
(een korte uitleg van hun site hierover voor degenen die niet weten wat dit is: http://mysorespasticsociety.com/htmls/cerebral_palsy.htm )
Er werken daar een hoop mensen als vrijwilligers, onder andere fysios, ergos en natuurlijk Logopedisten. De kinderen krijgen daar ook een beetje onderwijs, afhankelijk van hun mogelijkheden. Op dit moment zitten zij in een oud en redelijk klein fabrieksgebouw maar zullen binnen kort hopelijk naar een wat groter, nieuwer gebouw verhuizen.
Er wordt vooral aan de communicatie van de kinderen gewerkt, zowel verbaal als nonverbaal. Waar wij mooie touch-screen computertjes als alternatief communicatiemiddel hebben, hebben wij gewoon een mapje met de plaatjes. Voor de niet logos: dit is echt iets geweldiugs om te zien. Dit soort kinderen kunnen dus meestal niet spreken (70%) maar hebben meestal gewoon een normale intelligentie. Zij kunnen dus alleen niet uiten wat zij willen zeggen. In nederland hebben we hiervoor mooie computertjes voor deze kinderen met oplaatjes en worden, waar zij op kunnen tikken met hun handen en dan zegt de coputer voor ze wat ze willen zeggen. hier kunenn de meeste mensen eeen dergelijk apparaat niet betqalen en dus hebben de kinderen gewoon mapjes met plaatjes en woorden. Het is echt geweldig om te zien hoe goed deze kinderen met die boeken kunnen praten! Je kan echt gewoon hele gesprekken met ze voeren!! En het is helemaal geweldig om te zien dat het ook zonder computer gewoon net zo goed werkt! De kindjes zien er ook allemaal ontzettend gelukkig uit dus dat is echt geweldig!
De loogopedisten doen hier weinig tot niets aan de eet- en drinkproblematiek die deze kinderen meestal hebben. Vaak verslikken zij zich doordat ook de spieren die zij voo rhet slikken nodig hebben uiteraard spasticiteit vertonen. In nederland wordt hier veel aan gedaan wat betreft uitleg aan de ouders en het zoeken van de goede methgodes om het kind te laten eten zodat het niet gevaarlijk voor het kind is. Hier zie je moeders hun kinderen voeren tussen de middag en zij proppen de rijst in hun kindjes mond enzo.. op navraag aan een van de logopedisten zei deze dat ze dat niet zo veel doen in india. Ze leren er veel mionder over dan wij zei ze en in het geval van deze instelling zei ze dat ze dat ook wel goed vond omdat de ouders zelf wel een manier vinden om hun kind te voeden. Wat natuurlijk wel zo is maar ik persoonlijk ben van mening dat, na hoe ik de ouders hun kind heb zien voeren, wat coaching hierin wel erg goed zou zijn. Maar goed, "andere lander, andere sitten"! :)
Ik heb ook al wat woordjes in het "Kannada" , de taal die hier in de staat Karnatakka gesproken wordt, geleerd door die kindjes. Heel grappig. Gisteren keek ik mee bij de behandeling van een super schattig klein meisje, dat mij heel lief vond. Ze zei de hele tijd "didi aaoe" (ik schrijf het nou maar gewoon zoals je het zegt want ik zou echt niet weten hoe het echt geschreven hoort te worden), wat zoveel betekend als "kom, zus!" dus dan moest ik met haar mee lopen. hihi. Ze spreken hier oudere mensen en mensen, hoger in rang niet aan met hun naam. Een grotere zus wordt dus bijvoorbeeld "didi" (zus) genoemd, terwijl een kleiner zusje wel gewoon bij haar naam wordt genoemd.
De namen hier te onthouden en uit te spreken is trouwens ook wel een opgave,. haha. maar voor hun net zo natuyurlijk. Mijn naam vinden ze redelijk makkelijk maar ze zeggen meestal "Mierieaa". heel schattig.
Wat ook wel grappig is, is dat zij ons moeilijk kunnen verstaan omdat wij "gewoon" engels praten. Dus net zo als wij hun accent heeeel moeilijk vinden te verstaan, verstaan zij on sook maar heel moeilijk. (Mama und alle anderen Deutschen, es wird hier wirklich geprochen wie Kajar Janar spricht und noch "schlimmer" und auf englisch! hahaha).
Afgelopen maandag hadden wij, zoals ik al schreef, gekeken naar wat andere kamers omdat wij nu best wel afgelegen wonen, met zn 3en in een 2 persoons bed en iedereen ons altijd overal naartoe moet bregen. niet zo handig voor alle partijen dus. Sir wilde ons daarom ook graag ergens anders hebben, vooral ook omdat hij bang was dat we nu niet veilig genoeg zijn, zo afgelegen en alleen. Zoals ik had verteld hadden wij een goede plek gevonden en werd er gezegd, dat wij op dinsdag waarschijnlijk zouden verhuizen. Maar zoals dat hier meestal gaat veranderden de plannen blijkbaar want op dinsdag zeiden ze, dat we op woensdag zuden verhuizen. Gisteren werd ons dan eerst verteld dat we of op dezelfde dag of de volgende dag zouden verhuizen maar 's middags hadden we een gesprek met Sir en bleek dat hij toch niet wilde dat we daar gingen wonen direct maar dat we eesrt nog ergens anders zouden kijken. oke, dus we gingen gisteren met weer een andere docente naar 2 andere kamers kijken, die nog dichter bij alle winkels en het ziekenhuis liggen, want blijkbaar willenze graag dat we dichtbij het ziekenhuis zijn. Wel handig ook ,want vanaf volgende week of de week daarop gaan wij 2 weken in het ziekenhuis mee lopen omdat de scholen dan gesloten zijn hier omdat het zomer, en dus te warm wordt voor de kinderen.
Nadat we naar die kamers hadden gekeken beviel ons de laatste kamer die we bekeken toch het beste van allemaal. Hij was mooi schoon en door zijn locatie ook wat koeler. Wel met een indische badkamer dus dat wordt een avontuur. haha. Hij is ook nog wat goedkoer dan de kamer die we eerst zouden huren (maar 2000rs pp per maand). Maar blijkbaar is et zo dat wij nu ons\ze voorkeur mochten zeggen, wat we ook hebben gedaan uiteraard, maar nu gaan eerst Sir en de directeur van het ziekenhuis (die we nog nooiot hebben geziien) erover praten en beslissen waar we gaan wonen.. Heel gek vor ons natuurlijk want wij zijn gewens\d om zoeist gewoon zelf te beslissen maar hier "mag" dat dus niet ofzo.. erg interessant. Maar nu werd er dus gezegd dat ze hopen dat het tot aanstaand weekend geregeld is zodat we dan kunnen verhuizen. Over 2 weken zal het dan uiteindelijk waarschijnlijk wel gebeuren. ;) heheheh.
Meestal staan wij 's ochtend trouwens ook minstens een half uur te wahcten op degene die ons ophaalt want alshier gezegd wordt "ikl kom om 10" dan houdt dat meestal in dat degene minstens 20 minuten later komt. Ook weer zoiets dat ik al wist voordat ik hier kwam maar als je het ziet dan is het toch echt nog steeds verbazingwekkend. Net als al die koeien die hier gewoon op straat lopen! Het verkeer hier is echt dramatisch omdt iedereen gewoon rijdt waar die wil en inhaalt waar die wil enzo (je kan je rijbewijs hier trouwens gewoon kopen en hoeft dus niet naar een rijschool! Gewoon een politieagent wat geld geven en alsjeblieft, hier is je rijbewijs! haha!). Als een mens o straat loopt wordt die bijna omver gereden maar zodra er ee koe staat (en dat gebeurt vaak!) rijden de mensen er gewoon omheen ook al krijg je daar enorme ophopingen van vervoersmiddelen van.
Dinsdag werden we trouwens 's avond nog opgehaald door 3 studenten om inschische kleren te gaan kopen (geen sari maar zo'n lange tuniek met een soort van legging eronder die aan je billen heel wij szit (soort harembroek), heet vologens mij een salwaz maar dat weet iuk even niet meer zeker). Maar zij kwamen ons dus met de scooter (iedereen heeft hier bijna zon ding, waar in nederland fietsen staan, staan hier motors en scooters) dus IK ben op een SCOOTER gereden!!! achterop en zonder helm (uiteraard,haha)!!!! Was best leuk. hehe. Hier zie je ook gewoon hele families op 1 scooter rijden (dus 4 personen). heel normaal. ;) gisteren zaten we ook met z'n 5en in een rickshaw (toektoek) die eigenlijk voor max 3 personnen gemaakt zijn. niemand de erna omkijkt.



Nou, ik zie dat ik alweer erg veel heb geschreven. Sorry dat jullie zo veel in een keer moeten lezen. hihi. Ik hoop dat we snel verhuizen en ik dan wat vaker naar een internetcafe kan gaan zodat mijn stukjes niet altijd zo lang zijn!

Als het goed is krijgen we vandaag ook eindelijk een simkaart. Die zouden we dinsdag al krijgen (blijkbaar kunnen we die zelf nie halen omdat we geen "locals" zijn) maar ook dat is op de een of andere manier telkens verplaatst. ;) dus hopelijk gaat dat vandaag eindelijk gebeuren. Dan hebben we wel eerst mjet zn 3en maar 1 simkaart maar dat is iig al wat. We zullen daarna nog eens proberen om zelf ook nog 2 te halen want dat is natuurlijk wel zo makkelijk.



Nou, jullie horen wel weer van mij! :)

liefs!

Miriam