Hindu wedding!!!

Ja, lieve mensen! Ik had het geluk een echte Hindu bruiloft mee te mogen maken!
Echt geweldig om te zien!
Het ging om de bruiloft van de neef van Ankitha (Het meisje waarmee we in Bangalore waren). Hij ging trouwen met zijn, door de ouders gearrangeerde, verloofde. Ja, precies, een gearrangeerd huwelijk. Dit is hier nog steeds heel erg gangbaar. Om niet te zeggen de regel, want in al die tijd die wij al hier zijn en al die gesprekken, die wij al met mensen over het huwelijk hebben gehad (en dat zijn er veel want trouwen is hier echt heeeel belangrijk) hebben we pas 3x gehoord van een 'love-marriage', zoals ze dat hier noemen. En elke keer was dat heeeeeeel bijzonder en uitzonderlijk! Over het algemeen horen de ouders nog steeds het huwelijk te arrangeren. Rond de 26-28 jaar (bij hindus, bij Muslims is dit 22 jaar) hoort een meisje toch wel getrouwd te zijn dus er wordt op tijd gezocht naar een passende man. Mannen horen te trouwen rond de 30. Gekozen wordt door te vooral te kijken naar de 'kaste' waarin het meisje en de jongen zitten (want deze moet hetzelfde zijn!!) en de sterrenbeelden van beiden. Deze moeten bij elkaar passen. En een huwelijk tussen verschillende religies hoort normaal gesproken niet.
Als de ouders een goede match hebben gevonden spreken de ouders met hun kinderen af en mogen jongen en meisje een gesprekje (ca 15 minuten werd ons verteld) voeren om te kijken of ze elkaar leuk vinden. Tegenwoordig hebben de kinderen dus wel wat inspraak. Als de 2 elkaar wel aardig vinden wordt, over het algemeen, de bruiloft vastgelegd. Sommigen mogen blijkbaar zelfs nog eens afspreken van te voren om nog eens te kijken of ze elkaar echt aardig vinden.
Na de verloving hoort het stel elkaar niet meer te zien tot de bruiloft, die max 6 maanden na de verloving plaats gaat vinden.
Voor ons, dit niet gewend zijnde Nederlands/Duitsers klinkt dit natuurlijk onvoorstelbaar! Voor je huwelijk hoor je tenslotte ook geen andere partners te hebben! Tegenwoordig doet de een of ander dat natuurlijk wel stiekem maar oh wee als je ouders erachter komen!
De meeste meisjes, die wij hebben gesproken, WILLEN echter een gearrangeerd huwelijk! Er werd door 1 zelfs letterlijk gezegd ' ik wil dat mijn ouders een man voor mij vinden. Zij kunnen dat veel beter dan ik en weten welke man goed voor mij is'. En op de vraag hoe je dan met iemand kan trouwen waar je niet van houdt zei een jongen 'de liefde komt n a het huwelijk. Dat is conditioneerbaar.' Tja, hoe gek dat voor ons ook mag klinken, zo gaat het hier. En zelfs de mensen , die het zelf liever zo zouden willen hebben als het bij ons gaat, zullen uiteindelijk alsnog trouwen met de man/vrouw die hun ouders kiezen..

Maar goed, een Hindu-huwelijk dus!
Dit hoort 1 week te duren, met allemaal uitbundige rituelen van henna voor de bruid op de 1e dag tot de receptie op de laatste dag.
Wij stapten in op de op een na laatste dag van de ceremonie. In dit geval was dit, door organisatorische redenen, de resceotie, die eigenlijk op de laatste dag plaats hoort te vinden.
Bij een huwelijks-receptie denken wij aan sekt en kletsen met het bruidspaar en een lekker etentje maar zo gaat het hier (natuurlijk ;) ) niet... De receptie begint om 18.30. Vanaf dat tijdstip staan bruid en bruidegom op het mooi versierde podium van de wedding-hall en worden er fotos gemaakt van het bruidspaar met alle 100den gasten (want werkelijk waar IEDEREEN die ze kennen wordt zo een beetje uitgenodigd!). Deze staan in de rij (net als bij een attractie in Disneyland!) om op de foto te mogen met het koppel.
Als je je foto hebt gemaakt ga je eten aan een van de laaaaange tafels in de dining hall terwijl in de hoofdzaal nog steeds mensen in de rij staan en er fotos worden gemaakt. Het koppel blijft hier dan ook tot ca 1.00 uur 's nachts staan, afhankelijk van het aantal gasten dat op de foto moet en dan is de receptie afgelopen.
Jij, als gast, gaat, nadat je de enorme hoeveelheid eten op je bananenblad (deze dient als 'bord') naar binnen hebt gewerkt, naar huis met je presentje dat bestaat uit een kokosnoot.

De volgende dag was de eigenlijke huwelijksvoltrekking aan bod! En deze zit complex in elkaar!:
Het begint 's ochtends. Terwijl met de bruid vanalles wordt gedaan in een kamertje (geen idee wat precies allemaal voor rituelen) begint buiten het 'feestje'. De bruidegom wordt op een wit paard (Ja, mensen! Hier bestaat ie echt, de prins op het witte paard!!! ) naar de tempel gebracht waar zijn, door de bruid cadeau gegeven, kleding ge'blessed' (sorry, ondertussen mis ik wat nederlandse woordne in mijn woordenschat) wordt en er wat rituelen plaats vinden, die te uitgebreid zijn om ze hier te beschrijven. Nadat de Saree, welke de bruidegom aan zijn toekomstige vrouw geeft, geblessed is, wordt deze door de broer van de bruidegom op het witte paard naar de bruid gebracht. Vervolgens gaat de broer met paard weer terug naar de tempel en worden er wederom wat rituelen uitgevoerd. Daarna gaat de bruidegom in zijn nieuwe kledingdracht het paard weer op en loopt iedereen terug naar de wedding-hall, waar de bruid is. Op weg daar naartoe wordt er (op z'n indiaas) gedanst (en, ja, ik heb dit ook gedaan tot het grote amuzement van de gasten ;) ). Terug bij de wedding-hall worden de voeten van de bruidegom door d ezus an de bruid gewassen (en enorm teken van respect want voeten moegn in India niet aangeraakt worden!!) en gaat iedereen naar binnen en gaan de gasten zitten op de enorme hoeveelheid stoelen, die net als bij ons in de kerk, naar het podium gericht zijn. Wij mochten met de naaste familie het podium op! Hier is een plekje ingericht en gedecoreerd waar de bruidegom en de ouders van de bruid gaan zitten met wat 'priesters' (Hindus dan natuurlijk). Er worden ook nu weer wat rituelen uitgevoerd die te ingewikkeld zijn om ze uit te leggen. Dan wordt er een doek gespannen waarachter de bruidegom gaat staan en komt de bruid uit haar kamertje het podium op om aan de andere kant van het doek te gaan staan zodat zij elkaar niet zien. Nadat er wat gebeden en dergelijke zijn gedaan gaat het doek naar beneden en zien bruid en bruidegom (zo was het vroeger) voor het eerst! In dit geval hadden ze elkaar natuurlijk al eerder eens gezien en hadden ze elkaar, door die organisatorische wisseling van receptie en bruiloft, ook tijdens de 1 week durende ceremonie als gezien. Bruid en bruidegom staan allebei in een soort mand, die na wederom wat rituelen, opgetilt en verwisseld worden. Ook dan vindt er weer een ritueel plaats en worden de manden vervolgens weer opgetild en van plaats verwisseld. Na wat gebeden wordt er een schaal aan de bruidegom gegeven op welke naast wat fruit (GEEN bruiloft kan plaatsvinden zonder een bepaalde hoeveelheid kokosnoten, bananen, betelnoten en wat andere dingetjes!) waarop een hele lange ketting van zwarte kralen ligt. Deze doet de bruidegom om de nek van de bruid en zodra de ketting is dicht geknoopt zijn ze officieel man en vrouw en iedereen gooit rijst!!
De vrouw moet deze ketting nog een tijdje na de bruiloft zo dragen, net als een grote hoeveelheid groene, metalen armbandjes aan beide armen (deze moeten 1 maand na de bruiloft dag enm nacht gedragen worden!). Na een tijdje wordt de ketting ingekort en met gouden onderdelen aangevuld. Hierna mag de vrouw de ketting nooit meer afdoen tot zij if haar man overlijden.
De man moet ook altijd iets dragen: een lang touw, dat tijdens een van de rituelen uit een potje wordt gehaald en door een aantal getrouwde familieleden om het bruidspaar wordt gespannen. Zij zijn dan, zeg maar, de getuigen. Dit touw wordt dan opgevouwen en schuin van de schouder naar de heup van de man vast gemaakt en hoort ook niet meer afgelegd te worden.
Nadat de bruidegom zijn bruid de ketting heeft om gedaan moeten zij samen een kokosnoot vast houden en gieten de ouders van de bruid melk uit een kommetje over hun handen als teken dat zij hun dochter af hebben gestaan en zij nu niet meer bij hun familie hoort.
Daarna wordt er in een vuurkorf een vuur gemaakt, worden er wat gebeden gesproken en moeten bruid en bruidegom samen om het vuur lopen.
Als dit is gebeurt moeten zij samen proberen de kamer van de bruidegom in te gaan, die geblokkeerd wordt door wat gasten. Zij moeten dan wat vragen beantwoorden en zingen etc om naar binnnen gelaten te worden en daar bij een soort altar samen te bidden. Hetzelfde gebeurt nog eens met de kamer van de bruid (voor het geval jullie je nu afvragen hoe ze bij die kamers komen: Het bruidspaar slaat in de wedding-hall tot ze getrouwd zijn. De kamers liggen dus tegenover elkaar naast het podium).
Hierna is de ceremonie afgelopen en gaat iedereen weer aan de lange tafels in de dining hall zitten en een heerlijke (maar veel te veel inhoudende) maaltijd van zijn bananenblaadje eten!

Het klinkt als een opsomming van rituelen enzo (ik hoop dat jullie op de fotos die ik later ga uploaden herkennen wat ik schrijf) maar dat is het eigenlijk ook gewoon. Het is GEWELDIG om mee te maken. En al die rituelen zijn echt leuk om te zien. Maar ik had op het einde toch zoiets van 'al die rituelen en dat gepraat over liefde enzo, maar het komt op mij een beetje 'over-the-top' over en het voelde voor mij eigenlijk maar als een toneelstukje.. Want er is helemaal (nog) geen liefde.. Jullie kunnen je misschien voorstellen dat dat een beetje vreemd voelt als je dan bij voorbeeld weer eens een wedding-album in je handen krijgt gedrukt en daar overal in staat gedrukt 'love forever' of 'i am so deeply in love with you' en dat soort dingen, terwijl het een gearrangeerd huwelijk was..

Ik hoop dat mijn fotos (later) jullie een mooie indruk geven van wat ik hier een beetje saai heb beschreven want het is wel echt een spectakel hoor!! :D

Helaas is zit mijn internetcafe -tijd er nu weer op en moet ik stoppen met typen. Deze week zullen we ons verslagje nog proberen af te maken envan het weekend gaan we als het goed is..... OLIFANTEN WASSEN !!! :D :D :D Jeeeeeeeej!
Hahahahahahah.

Jullie horen snel weer van mij!
Liefs,
Miriam