No Bikini, my friend!
Door: Miriam
Blijf op de hoogte en volg Miriam
27 April 2011 | India, Mangalore
Hoi lieve allemaal!
Hier weer een verslagje van mij!
Het weekend in Kerla is natuurlijk bijna niet meer te toppen aan ervaringen en belevenissen dus deze keer een wat “saaier” verslagje. ;)
Nadat wij op maandag weer terug waren in Mysore begon onze meekijk-week in het All India Institute of Speech and Hearing. Dit was heel anders dan wat e rte zien is in het ziekenhuis en ede andere instelingen die ik heb gezien. De stoornissen en behandelingen zijn natuurlijk op zich hetzelfde maar de manier waarop daar alles geregeld was en eruit zag was gewoon heel anders. Het leek wat meer op hie het bij ons gaat. Dit ligt voor een groot deel eraan dat AIISH gefinancieerd wordt door de overhead en niet door een privedonateur zoals het JSS Hospital en het JSS ISH (Institute of Speech and Hearing), waar ik normaal ben.
In het AIISH worden ook logopedisten en audiologen opgeleid (ook hier een dubble-degree) en hebben zij ook de halve dag postings op verschillende afdelingen en de halve dag colleges. Het verschil ligt hem erin dat AIISH op een grote campus ligt en een aantal instelling inhoudt zoals een centrum voor autism spectrum stoornissen, fluency disorders, language disorders, cleft palate (“hazenlip”), etc.. Alles wat je maar kan bedenken op logopedisch gebied! Heel mooi!
We kregen de mogelijkheid om in alle departments een kijkje te nemen dus dat was heel leuk. De manier waarop de studenten hier therapie gaven vond ik ook wel anders. Het leek, zoals ik al zei, wat meer op hoe het bij ons gaat. Meer spleen met de kinderen en meer gebruik van material zoals speelgoed en zelfgemaakte therapiematerialen.
Op vrijdag waren wij natuurlijk vrij omdat het geode vrijdag was en dus gingen wij donderdag weer een weekendje weg. Deze keer naar Mangalore!
Na een hobbelige, bijna volledig slapeloze en 8 uur durende busrit kwamen wij eindelijk aan in Mangalore en gingen wij, nadat we onze “homestay” eventjes hadden bekeken en ons hadden opgefrist (haha, ja dat is echt een MUST hier! Als je niet een complete andere outfit aan hebt dan kijkt iedereen je zelfs een beetje raar aan! Haha ;) ) gingen wij naar de Krishna-Tempel, welke nog 1 uur van onze verbijfplaats verwijdert was. Wederom weer mooi om te zien natuurlijk ookal had ik bij deze tempel een keer niet zo’n spiritueel en rustig gevoel kreeg. Dit had ik bij de meeste andere tempels die ik tot nu toe heb gezien wel altijd namelijk..
Nadat wij de tempel hadden bekeken gingen wij richting een strand want Mangalore ligt, zoals jullie misschien weten, aan de kust. HEERLIJK! Eindelijk eens een strand!!
Nadat ik te dicht bij het water was gekomen was ik meteen kletsnat en vies van een grote golf die mij te pakken had gekregen dus gingen wij 3en maar even wat “zwemkleren” (een sportbroekje (MET ZICHTBARE KNIEEN!! :-o ) en een t-shirtje) kopen om de zee in te kunnen. Echt geweldig! En allemaal mensen kijken natuurlijk hoe de 3 blanke meisjes in het water spelen. ;) Er stond serieus een hele groep mensen bij ons aan het water om naar ons te kijken! Haha. En mensen wilden uiteraard ook weer fotos hebben, hoe kan het ook anders zijn. Heheheh.
Na dit leuke strandavontuur gingen we weer naar onze homestay om daar te eten en gezellig te kletsen.
De volgende dag stond als eerst een bergje op het programma, waarop een sort kerkje (christelijk dus) en een groot kruis staat. Dit was heel mooi en het uitzicht vanaf de berg was ook enig!!
Daarna gingen we vlug door naar een ander strand (Summer Beach), deze keer niet zo ver van ons vandaan. Even rustig ontspannen en langs het water lopen. Toen het laat begin te worden gingen wij nog naar een laatste ander strand om hier de zonsondergang te kunnen bekijken omdat deze hier bijzonder mooi moest zijn. En dat was die ook! GENIETEN!
Helaas moisten we dezelfde nacht alweer naar huis omdat er geen tickets beschrikbaar waren om op zondag terug naar Mysore te gaan,. Dus nadat we ons in een shopping-mall hadden opgefrist (hihi) gingen we nog even een hapje eten om vervolgens om 22.15 weer de 8 uur durende terugreis aan te gaan.
Voordat we de bus instapten liet ik me nog overhalen om “Paan” (geen idée of dat zo geschreven wordt) te proeven. Dit is een bananenblaadje met allemaal troep erin (geen tijd om dat nu uoit te leggen). DIt eten de mensen hier soms na het eten omdat het goed moet zijn voor je vertering (sommige mensen eten het zlefs met tabak en daar krijg je enorm vieze tanden van!). Je blijft er in ieder geval heel lang op kauwen en mag (behalve het sap ervan) niets doorslikken! En het is echt een enorm paketje dat je naar binnen moet werken! Heeeel vreemd! Haha. Maar wel lekker. ;)
Nadat we de busreis weer hadden overleefd (dat ging echt verbazing wekkend snel voor mijn gevoel) vielen we, thuis aangekomen, doodmoe onze bedden in en warden pas in de middag weer wakker. Maar we hadden toch niets meer te doen. :)
Nou, dat was het eigenlijk alweer zo’n beetje! Niet echt heel spannend deze keer maar toch wel heeeeeeeeeeeeeeeel erg leuk en ontspannend een keer! :)
Tot snel!!
Miriam
P.S.: Oh ja, ik mocht ook nog operatieassistente spelen tijdens dat de dokter, die Nadyas oor heft geopereerd (dat zal ik nog wel een andere keer vertellen) haar hechtingen eruit haalde! LEEEEEUUUK! :D
Hier weer een verslagje van mij!
Het weekend in Kerla is natuurlijk bijna niet meer te toppen aan ervaringen en belevenissen dus deze keer een wat “saaier” verslagje. ;)
Nadat wij op maandag weer terug waren in Mysore begon onze meekijk-week in het All India Institute of Speech and Hearing. Dit was heel anders dan wat e rte zien is in het ziekenhuis en ede andere instelingen die ik heb gezien. De stoornissen en behandelingen zijn natuurlijk op zich hetzelfde maar de manier waarop daar alles geregeld was en eruit zag was gewoon heel anders. Het leek wat meer op hie het bij ons gaat. Dit ligt voor een groot deel eraan dat AIISH gefinancieerd wordt door de overhead en niet door een privedonateur zoals het JSS Hospital en het JSS ISH (Institute of Speech and Hearing), waar ik normaal ben.
In het AIISH worden ook logopedisten en audiologen opgeleid (ook hier een dubble-degree) en hebben zij ook de halve dag postings op verschillende afdelingen en de halve dag colleges. Het verschil ligt hem erin dat AIISH op een grote campus ligt en een aantal instelling inhoudt zoals een centrum voor autism spectrum stoornissen, fluency disorders, language disorders, cleft palate (“hazenlip”), etc.. Alles wat je maar kan bedenken op logopedisch gebied! Heel mooi!
We kregen de mogelijkheid om in alle departments een kijkje te nemen dus dat was heel leuk. De manier waarop de studenten hier therapie gaven vond ik ook wel anders. Het leek, zoals ik al zei, wat meer op hoe het bij ons gaat. Meer spleen met de kinderen en meer gebruik van material zoals speelgoed en zelfgemaakte therapiematerialen.
Op vrijdag waren wij natuurlijk vrij omdat het geode vrijdag was en dus gingen wij donderdag weer een weekendje weg. Deze keer naar Mangalore!
Na een hobbelige, bijna volledig slapeloze en 8 uur durende busrit kwamen wij eindelijk aan in Mangalore en gingen wij, nadat we onze “homestay” eventjes hadden bekeken en ons hadden opgefrist (haha, ja dat is echt een MUST hier! Als je niet een complete andere outfit aan hebt dan kijkt iedereen je zelfs een beetje raar aan! Haha ;) ) gingen wij naar de Krishna-Tempel, welke nog 1 uur van onze verbijfplaats verwijdert was. Wederom weer mooi om te zien natuurlijk ookal had ik bij deze tempel een keer niet zo’n spiritueel en rustig gevoel kreeg. Dit had ik bij de meeste andere tempels die ik tot nu toe heb gezien wel altijd namelijk..
Nadat wij de tempel hadden bekeken gingen wij richting een strand want Mangalore ligt, zoals jullie misschien weten, aan de kust. HEERLIJK! Eindelijk eens een strand!!
Nadat ik te dicht bij het water was gekomen was ik meteen kletsnat en vies van een grote golf die mij te pakken had gekregen dus gingen wij 3en maar even wat “zwemkleren” (een sportbroekje (MET ZICHTBARE KNIEEN!! :-o ) en een t-shirtje) kopen om de zee in te kunnen. Echt geweldig! En allemaal mensen kijken natuurlijk hoe de 3 blanke meisjes in het water spelen. ;) Er stond serieus een hele groep mensen bij ons aan het water om naar ons te kijken! Haha. En mensen wilden uiteraard ook weer fotos hebben, hoe kan het ook anders zijn. Heheheh.
Na dit leuke strandavontuur gingen we weer naar onze homestay om daar te eten en gezellig te kletsen.
De volgende dag stond als eerst een bergje op het programma, waarop een sort kerkje (christelijk dus) en een groot kruis staat. Dit was heel mooi en het uitzicht vanaf de berg was ook enig!!
Daarna gingen we vlug door naar een ander strand (Summer Beach), deze keer niet zo ver van ons vandaan. Even rustig ontspannen en langs het water lopen. Toen het laat begin te worden gingen wij nog naar een laatste ander strand om hier de zonsondergang te kunnen bekijken omdat deze hier bijzonder mooi moest zijn. En dat was die ook! GENIETEN!
Helaas moisten we dezelfde nacht alweer naar huis omdat er geen tickets beschrikbaar waren om op zondag terug naar Mysore te gaan,. Dus nadat we ons in een shopping-mall hadden opgefrist (hihi) gingen we nog even een hapje eten om vervolgens om 22.15 weer de 8 uur durende terugreis aan te gaan.
Voordat we de bus instapten liet ik me nog overhalen om “Paan” (geen idée of dat zo geschreven wordt) te proeven. Dit is een bananenblaadje met allemaal troep erin (geen tijd om dat nu uoit te leggen). DIt eten de mensen hier soms na het eten omdat het goed moet zijn voor je vertering (sommige mensen eten het zlefs met tabak en daar krijg je enorm vieze tanden van!). Je blijft er in ieder geval heel lang op kauwen en mag (behalve het sap ervan) niets doorslikken! En het is echt een enorm paketje dat je naar binnen moet werken! Heeeel vreemd! Haha. Maar wel lekker. ;)
Nadat we de busreis weer hadden overleefd (dat ging echt verbazing wekkend snel voor mijn gevoel) vielen we, thuis aangekomen, doodmoe onze bedden in en warden pas in de middag weer wakker. Maar we hadden toch niets meer te doen. :)
Nou, dat was het eigenlijk alweer zo’n beetje! Niet echt heel spannend deze keer maar toch wel heeeeeeeeeeeeeeeel erg leuk en ontspannend een keer! :)
Tot snel!!
Miriam
P.S.: Oh ja, ik mocht ook nog operatieassistente spelen tijdens dat de dokter, die Nadyas oor heft geopereerd (dat zal ik nog wel een andere keer vertellen) haar hechtingen eruit haalde! LEEEEEUUUK! :D
-
27 April 2011 - 11:22
Martin:
Het blijft leuk om te lezen wat jullie allemaal daar doen, maar volgens mij is het aftellen al wel een beetje begonnen. Ook oma Rug (zoals Dennis R altijd zegt) vindt het heel leuk om alles te lezen. Tot het volgende verslag maar weer. -
27 April 2011 - 11:25
Moeder Van Nadya:
En heb je mijn dochters oor wel heel gelaten????? -
27 April 2011 - 15:22
Corrie:
Heerlijk om zo via jouw verslagen met je mee te mogen reizen! Mochten jullie deze keer zonder begeleider op stap? Veel plezier en groetjes ook van Paul, Thom en Simone -
27 April 2011 - 17:41
Angela:
Immer wieder schön, eure Erlebnisse so mitzuverfolgen. Hoffe du hast etwas entspannt und Nadjas Ohr ist noch da, wo es hin gehört.
Grüße von HP, Alicia, Oma und Leona! -
02 Mei 2011 - 07:04
Anita:
och jee, ik had niet gereageerd zag ik net, maar volgen doe ik alles hoor en gelukkig zie ik tim vaak die nog niet aftelt maar wel precies weet over hoeveel dagen je er weer bent. Ik hoop dat je nog veel geniet maar ik zal ook blij zijn als alles weer 'normaal" is -
08 Mei 2011 - 12:57
Moeder Van Nadya:
Nog hele fijne laatste weken in India. En ook tijdens jullie trip naar het noorden. Wij gaan zelf op vakantie en kan jullie dus niet meer volgen. Tot 3 juni op schiphol!! Groetjes..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
